ในขณะที่เรา กำลังคิดถึงใครคนนึงตลอดเวลา เค้าคนนั้นอาจกำลังคิดถึงใครคนอื่นอยู่ก็เป็นได้ และบางครั้งก็อาจมีใครบางคนที่คิด ถึงเราอยู่โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกัน.. บาง ครั้งการได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีกว่าการได้รู้ความจริงที่ว่า… สิ่งที่เราคิดทั้งหมดมันคือความฝันของเราเพียงคนเดียว ฉะนั้นไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะ จมอยู่กับความฝันมากกว่าการได้รู้ความจริงการไม่ได้เป็น ที่หนึ่งในใจเค้าไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า เราอาจเป็นที่ 2 ซึ่งมันก็ยังดีกว่าได้เป็นที่ 3 หรือ 4 และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้า….ก็ขอให้คิดไว้ว่าก็ยังดีกว่าเราไม่มี ความสำคัญอะไรในใจเค้าเลย….มัน อาจต้องมีน้ำตาบ้าง ในการยอมรับความจริงว่าเราไม่ใช่ ที่ 1 …แต่ จำไว้เถอะว่าหากหัวใจเรายังไม่สับสนไม่กังวน กับการได้รักเค้าอยู่อย่างนี้ก็ รักเค้าต่อไปเถอะการรักใครสักคนไม่ต้องการความ พยายาม….การ ตัดใจต่างหากที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมายลองคิดดูสิว่า…ความสุขยามที่เห็นเค้า กับความทุกข์ยามที่เราต้องคอยลืมเค้าอันไหนมันหนักหนากว่ากันอย่าโทษตัวเองที่มาเจอเค้าสายเกิน ไป……อย่าโทษเค้าที่ไม่มีใจให้…..อย่าโทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกัน แต่ ไม่ได้ทำให้เรารักกัน….แต่ จงยิ้มให้กับตัวเอง ที่อย่างน้อย ถึงจะพบเค้าคนนั้นสายเกินไป…..แต่ก็ยังได้พบ..ยิ้มให้เค้า ที่ถึงจะไม่ได้ให้ใจเรามาแต่ก็ได้รับหัวใจเราไป….ยิ้มให้โชคชะตาที่ถึงแม้จะไม่ได้ทำให้เรารักกัน แต่ก็ยังทำให้เราได้รู้จักกัน….เราควรดีใจ ด้วยซ้ำ ที่ครั้งหนึ่ง….เราได้เจอคนที่เราอยากเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียวคนที่เราใส่ใจกว่าตัวเราเองคนที่ทำให้เราหัวเราะและร้องไห้ได้มาก มาย….คน ที่ยิ้มของเค้าเปลี่ยนวันที่หมองหม่นของเราให้กลายเป็นวันที่สดใส..เท่านี้ก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรือ?แค่การได้เห็น คนที่เรารักได้หัวเราะอยู่กับใครสักคนคนที่เค้ารักมากที่สุด…..นั่น แหละคือ…ความสุขของการได้รัก…อย่างจริงใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น